مي دونم مهربونتر از اين حرفاس ولي نمي دونم چرا ياد اين شعر افتادم:
من مثل عصر روزهاي دبستان
پر از کسالت و ترديدم
و دفترم
از مشقهاي خط خورده
سياه است
هراس من اين است
فردا که زنگ حساب آمد
با اين کمينه چنين خواهد گفت:
بايد هزار بار
در شعله هاي دوزخ فرو روي
اينت جريمه، برو!