سلام
1- بخاطر گسترش وسايل ارتباطي بچه ها اطلاعاتشون و ديدشون وسيع تر از بچگي ماست
2- بخاطر فرهنگ غلط فيلم ها ( ايراني و خارجي و تلويزيوني و . . . ) دختر ها دارن پسر ميشن و پسر ها دختر
3- دعا رو هم چشم .
نقطه
اصلا هم كسي مقصر نيست
مگه چه اشكالي داره كه شما هم نمايشگاه دار بشين؟
كلي هم ژول در ميارين و 1000000000 تا مامان براي بچه هاتون ميخرين
اصلا شايد يكي رو استخدام كنين كه 9 ماه يه بچه رو توي شكمش به اسم شما نگه داره
اينا كه خيلي خوبه
تازه شوهر هم كه ......
بيخيال
1- من و ما مشکل دار شده ايم. مجاز نيستيم به انتخاب شغل!!
2- من بيشتر معلم بودم. اما مامان بودن را دوست تر دارم.
3- شوهرش که ظرفا رو شست تازه از سر کار برگشته بود...!
4- تا دنيا وارونه نشود وقت ظهور هم نمي شود...
5- محتاجيم به دعا.
اين حسي كه ميگي پارسال اول مهر برا من پيش اومد.از يه دختر بچه اي كه ميرفت كلاس اول پرسيد دوست داري چه كاره بشي؟گفت:مي خوام معماري بخونم!
و اما جواب:آقاي من ببين چه درمانده ايم...بيا؛
سلام دوست جون
فكر كنم گزينه ي پنجم: همه ي موارد درست باشه!!!
نه شوخي كردم.
واقعا وضع افتضاحي پيش اومده.
من براي همه دعا ميكنم.
شما هم براي من دعا كن.
طاعات و عبادات قبول
اول اينكه منتخب شدنتون مبارك (البته من يك كم دير فهميدم)
دوم اينكه مشكل از آپارتمان شماست! دليلش هم اينه كه...خودتون يك كم فكر كنيد. آسونه!
بسم الله الحق والصبر
راستش بازم وقت نكردم بخونم سيو مي كنم
خواستم حالي پرسيده باشم
دعا بفرماييد !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
به آرامي از کنارش عبور کردم . شايد اونم مثل بقيه آدمايي بود که توگوشه وکنار اين شهر بارها و بارها به چشم خوردن ولي نمي دونم چي شد که برگشتم طرفش ...آروم نشستم جلوش و باهاش سلام و احوال پرسي کردم .وقتي داشتم باهاش حرف مي زدم ناخود آگاه به ياد جمله اول اين مطلب افتادم .....ونداده هايت حکمت
.
اين بار با يك گزارش و يك مصاحبه كوتاه به روزم .
منتظر قدوم سبزت هستم
همهي موارد!
سلام. اين كه دورهي بچگيهاي ما با دورهي حالا تفاوت كرده درش شكي نيست... تا حدودي اين تغييرات تابع شرايطند... اما جابجايي نقشها تقصير ما هست، تقصير پدر و مادرا هست، تقصير صدا و سيما هست... تقصير مربيها هست و ...
دهكدهي جهانيه ديگه... افكار از اون سر دنيا تا تو اتاق بچههاي ما هم مياد... ما هم راهش ميديم! به همين راحتي......
نه تو مشکل داري نه اونا و نه بد روزگاري شده. مگه روزگار هم بد ميشه؟! اين ماييم که بد شديم. ماييم که همه چيز را با هم قاطي کرديم. ماييم که خدا را از زندگيمون حذف کرديم و گفتيم خدايا برو به امور خداييت برس! ما خودمون بلديم چگونه نقشها را بين خودمان تقسيم کنيم!
ما مشکل داريم. ما انسانهاي دور افتاده از اصالت خويش.
