چهارم شخص مجهول

به یادش...

نویسنده وبلاگش را، پاره‌ی تنش را دوست ندارد.
یا
نویسنده وبلاگش را پاره‌ی تنش نمی‌داند.

نویسنده نه تنها این وبلاگش را که اون وبلاگش را هم نه پاره ی تنش می‏داند نه... دوستش دارد!
نویسنده معتقد است اصلا این فضا چیزی برای دوست داشتن ندارد!
نویسنده معتقد است نه تنها فضای مجازی نت، که حتی فضای مجازی حاصل از تلفن و به‏ویژه موبایل و به‏ویژه‏تر اس‏ام‏اس تنها جایی‏ست که اوج سو‏تفاهم و دروغ و خالی‏بندیست!... جایی که هیچ کس یا شاید راست‏تر باشد که بگویم کمتر پیام منتقل می‏شود و تنها توهم انتقال پیام است! شاید هم توهم نباشد اما هر چه هست، راست‏ها منتقل نمی‏شود!
نویسنده معتقد است در این فضا...
نویسنده را اگر ولش کنید شاید هر چه از دهنش درآید،‏ البته به سبکی مودبانه، و اگر لازم شد با دلیل و سند، بار این فضای مجازی خواهد کرد!
نویسنده در این فضا زیاد حاضر می‏شود اما هنوز هم از این فضا...
نویسنده از این فضا بدش می‏آید!
نتیجه اینکه نویسنده در این فضا چیزی را قابل دوست داشتن نمی‏داند چه برسد به پاره‏ی تن خود دانستن، حتی اگر وبلاگی باشد که مدت‏ها در آن نوشته باشد... چیزهایی را که دوست می‏داشته و دغدغه‏هایش را...

همین!

کلمات کلیدی :